حقوق شهروندی

حقوق شهروندی
حقوق فردی شهروندان در بسياري از کشورها، ضمن قوانین، تضمین‌شده و به‌منظور تأمین رفتار برابر برای همۀ شهروندان. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بدون این‌که اصطلاح حقوق شهروندان به‌کار برده شده باشد، حقوق فردی و شهروندی مردم ایران، ازجمله تساوی حقوق همۀ مردم از هر قوم و نژاد و زبان و یا ممنوعیت هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار ذکر شده است. براساس این قوانین، برابری حقوق دربرابر قانون تضمین شد و هرگونه تبعیض را در تأسیسات عمومی، مراکز آموزشی، استخدام و حق رأی ممنوع اعلام کردند. در ۱۳۸۳ش، در جهت اجرای اصول قانون اساسی ایران دربارۀ تضمین حقوق فردی شهروندان، ماده واحدۀ قانونِ احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی به‌تصویب رسید. براساس این قانون، محاکم دادگستری، دادسراها و ضابطین قوۀ قضائیه در کشف و تعقیب جرایم، اجرای تحقیقات، بازجویی از متهمان، بازرسی و معاینات محلی، صدور قرارهای تأمین و بازداشتِ موقت، مکلف به اجرای دقیق و کامل ضوابط قانونی شده‌اند و هرگونه شکنجۀ متهم به‌منظور گرفتن اقرار ممنوع اعلام شده است. متخلفان از این قانون به مجازات محکوم خواهند شد. بند پانزدهم این ماده واحده به‌منظور نظارت و حسن اجرای موارد مصرحه، رئیس قوۀ قضائیه را موظف کرده است که هیئتی را تعیین نماید تا در صورت مشاهدۀ تخلف از قوانین، با متخلفان از طریق مراجع صالح برخورد و شرح اقدامات خود را به رئیس قوۀ قضائیه گزارش کنند.