حمزوی، خسرو (تهران ۱۳۰۸ش)
خسرو حمزوی (تهران 15 شهریور ۱۳۰۸ش- )
| خسرو حمزوی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 15 شهریور ۱۳۰۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس اقتصاد- دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس |
| آثار | وقتی سموم بر تن یک ساق می‌وزید (۱۳۷۰ش)، شهری که زیر درختان سدر مرد (۱۳۷۹ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه منتقدین مطبوعات (1379) |
داستان‌نویس ایرانی. در سال ۱۳۴۴، از دانشگاه تهران در رشتۀ اقتصاد دانشنامۀ لیسانس گرفت. پس از مدتی کار در ادارۀ بهداشت هیئت عملیاتی اقتصادی ایران (ادارۀ اصل چهار) و سازمان جلب سیاحان، در ۱۳۴۵ به سازمان برنامه و بودجه منتقل و در ۱۳۵۹، بازنشسته شد.
حمزوی از اوایل دهۀ ۱۳۳۰، به فعالیت ادبی پرداخت که تا دهۀ ۱۳۵۰، ادامه یافت. مجموعه شعر و داستان خیزران (۱۳۳۴)، داستان پادزهر (۱۳۳۸) و رمان دلارام از آثار او در این دوره است. پس از وقفه‌ای بیست‌ساله، با انتشار رمان‌های وقتی سَموم بر تن یک ساق می‌وزید (۱۳۷۰ش) و شهری که زیر درختان سدر مرد (۱۳۷۹ش- برندۀ جایزۀ منتقدین مطبوعات) به‌شهرت رسید. مجموعۀ داستان‌های خش‌خش تن برهنۀ خاک (۱۳۸۱)؛ آسیابان سور (۱۳۸۲) و رمان‌های از رگ هر تاک دشت سایه‌ها (13183) و به رنگ برگ‌های سپیدار (۱۳۸۶) از دیگر آثار اوست.
در رمان‌هایش به مضامینی از تاریخ معاصر به‌شکلی استعاری و درآمیخته با اساطیر می‌پردازد.