حوران
حَوران
(به عبری: چوران، به‌معنی زمین گود) ناحیه‌ای به طول ۱۰۰ کیلومتر از شمال به جنوب و ۷۵ کیلومتر از شرق به غرب، در شمال رود اردن، جنوب دمشق، غرب جولان، و جنوب یرموک در سوریه. از کوه حرمون تا مرز اردن امتداد دارد. دشتی است پر از قله‌های مخروطی آتشفشانی، و ساکنانش بیشتر دروزهای مهاجر لبنانی‌اند که در قرن ۱۸ بدان‌جا کوچیدند. به‌سبب ریزش باران کافی و داشتن خاک بسیار حاصل‌خیز، کشت گندم و جو، حبوب و چغندرقند در آن رونق دارد، اما فاقد صنایع محلی است. شهر عمده‌اش دَرعا، محل تقاطع جاده و راه‌آهن در فاصلۀ ۶کیلومتری مرز اردن در وادی جریده، و نقطۀ مرکزی مواصلاتی میان عُمّان، بیت‌المقدس، حیفا و دمشق است. درعا بازارگاه فرآورده‌های کشاورزی و موضع تأسیسات نظامی است. نام محل، جمع حور به‌معنای گودال و غار است که به فراوانی در این ناحیه وجود دارد. حوران همان باشان مذکور در تورات، حد شمال شرقی ارض موعود است. این ناحیه از مراکز مسیحیت بود و پس از شکست روم شرقی و فتح مسلمانان، تاریخ آن با تاریخ عمومی سوریه درآمیخت. در این ناحیه آثار آبادی‌های مسکونی روی زمین و زیرزمینی و کتیبه‌های یونانی، لاتینی و نبطی بسیار کشف شده است.