حکیمی، ابراهیم (تبریز ۱۲۴۹ـ ۱۳۳۸ش)

ابراهیم حکیمی;
زادروز	تبریز ۱۲۴۹ش;
درگذشت	۱۳۳۸ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	فارغ التحصیل دانشکده طب پاریس
شغل و تخصص اصلی	پزشک

(ملقب به حکیم‌المُلک) از رجال سیاسی دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند میرزاابوالحسن حکیم‌باشی، طبیب دربار مظفرالدین‌شاه بود و در دارالفنون به تحصیل پرداخت و برای ادامۀ‌ تحصیل به فرانسه رفت و از دانشکدۀ طب پاریس فارغ‌التحصیل شد. پس از بازگشت به سمت پزشک دربار مظفرالدین‌شاه درآمد. وی پس از درگذشت شاه طبابت را کنار گذاشت و در دورۀ اول از تهران و در دورۀ دوم، نمایندۀ تبریز در مجلس شورای ملی شد و در دولت‌های مستوفی‌الممالک، سپهدار اعظم، مشیرالدوله و عین‌الدوله هجده‌بار وزیر از‌جمله وزیر مالیه، معارف و اوقاف، عدلیه و امور خارجه بود. حکیمی در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی نمایندۀ تهران و در دورۀ اول، دوم و سوم مجلس سنا، نمایندۀ تهران بود. در ۱۳۲۴ و ۱۳۲۶ش به نخست‌وزیری منصوب و در ۱۳۲۸ش وزیر دربار شد و سال‌ها ریاست هیئت‌مدیرۀ شیر و خورشید را برعهده داشت. فراماسونر و عضو مؤسس لژ بیداری ایران بود.