حکیمی، عبدالله بن عبدالرحمن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حکیمی، عبدالله بن عبدالرحمن (عزلة الاحکوم 1921- 1992) Abdollah bin Abdolrahman Al-Hakimi


مبارز سیاسی و دولتمرد یمنی. در مدرسه و خانقاهی که پدرش در زادگاهش تأسیس کرده بود تحصیلات اولیه را گذراند و برای ادامه‌ی تحصیل به عدن رفت. در آنجا نزد عالمانی که در مدرسه‌ی پدرش تدریس می‌کردند ادامه‌ی تحصیل داد. استادان وی، اعضای برجسته‌ی جنبش آزادی‌خواه بودند. در فاصله‌ی سال‌های 1946 تا 1953 مأموریت انتقال نامه‌های محرمانه پدرش و رهبران جنبش، چاپ بیانیه‌ها و اعلامیه‌های جنبش (در چاپخانه‌ی السلام عدن) و توزیع آن‌ها در مناطق مختلف برعهده داشت. پس از درگذشت پدرش، جای او را در جنبش ملی ادامه داد. در سال 1954 به ریاست اتحادیه‌ی یمن برگزیده شد و در یکپارچی جنبش (به ویژه پس از کودتای 1955) نقش ویژه‌ای داشت.

حکیمی با هسته‌های سری جنبش در داخل و خارج رابطه‌ای مستمر داشت. در سال 1960م به قاهره رفت تا پیش از انقلاب سپتامبر با رهبران تبعیدی جنش دیدار و مواضع جنبش را هماهنگ کند. پس از پیروزی انقلاب 26 سپتامبر 1962 به سمت معاون وزیر امور خارجه برگزیده شد. با سفر به چند کشور اروپایی و امریکا به منظور بسیج نیروها و امکانات یمنی‌های مقیم غرب، برای کمک به اهداف انقلاب و مبارزه با دشمنان آن تلاش کرد. در سال 1964 از همه‌ی مناصب رسمی استعفا داد و به چاپخانه‌ی السلام (که پدرش تأسیس کرده بود) بازگشت و به مستندسازی و انتشار آثار و نوشته‌های پدرش مشغول شد. او در این دوره با تألیف مقالاتی برای مجلات و روزنامه‌ها کوشید تا بر ابعاد ناشناخته‌ی جنبش آزادی‌خواهان یمن (حرکة الاحرار) پرتو افکند. حکیمی از اعضای مؤسس اتحادیه‌ی ادیبان و نویسندگان یمن و حزب‌ همایش متحد یمن (حزب التجمع الوحدوی) در سال 1990 نیز بوده است.