خالد بن ولید

خالِدِ بن ولید ( ـ۲۱ق)
فرماندۀ عرب در صدر اسلام. در جنگ احد علیه پیامبر (ص) جنگید، ولی بعداً اسلام آورد (۶ق) و در لشکرکشی به مؤته و فتح مکه شرکت داشت (هردو ۸ق). حضرت محمد (ص) او را به شکستن بت عزی امر کرد. در ۹ق به فرمان پیامبر (ص) به جنگ با دومة‌الجندل رفت. پس از رحلت پیامبر (ص) و آغاز جنگ‌های «ردّه»، ابوبکر وی را برای مسلمان کردن قبیلۀ تمیم فرستاد و او به خطا تعدادی از مسلمانان را کشت و بیوۀ یکی از آنان را به همسری خود درآورد. ابوبکر، با وجود این او را عفو کرد و وی فرماندهی مسلمانان را در جنگ علیه مسیلمه کذاب، که از مردم یمامه و مدعی نبوت بود، برعهده گرفت. پس از فوت ابوبکر، عمر او را از فرماندهی عزل کرد، ولی او در شمال سوریه تحت فرماندهی ابوعبیده جنگید. به جنگ با رومیان نیز رفت و آنان را شکست داد.