خالکدون، شهر

خالْکِدون، شهر (Chalcedon)

 

(یا: کالْسِدون، در مآخذ اسلامی خَلْقیدونه، قاضی‌کوی کنونی) شهری باستانی یونانی در بیتونیا کنار بوسفور، مقابل بیزانس. در دوران باستان گاه از آتن حمایت می‌کرد گاه از اسپارت. حدود ۱۴۰پ‌م به مملکت بیتونیا پیوست و نیکومدس چهارم در ۷۴پ‌م آن را برای روم به ارث گذاشت. در زمان مهرداد ششم، پادشاه پونتوس بخشی از آن ویران شد ولی امپراتوری روم آن را بازسازی کرد. به قولی، مهاجرانی از مگارا (شهر یونانی بین آتیکا و کورَنت۱۱) در ۶۸۵پ‌م آن را بنا نهادند، و به «شهر کوران» شهرت یافت زیرا بنیانگذارانش شهر بیزانس را، که مقابل آن بود، نادیده ‎گرفته بودند. خالکدون بارها توسط گوت‌ها در ۲۵۶م و ایرانیان در دوران خسرو پرویز (۲۶ـ۶۱۶م) مورد تاخت‌وتاز قرار گرفت. ترکان سلجوقی پس از ۱۰۷۵م/۴۶۲ق آن را ویران کردند.

 

---