خاموش میبدی، علی (ح ۱۲۸۷ـ نجف ۱۳۷۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خاموش مِیْبُدی، علی (ح ۱۲۸۷ـ نجف ۱۳۷۹ق)

شاعر مرثیه‌سرای ایرانی. در کودکی به کربلا رفت و در این شهر بالید و تحصیل کرد. در ۱۳۰۹ق به نجف رفت و حدود ۴۰ سال منشی کنسولگری ایران در این شهر بود. بیشتر سروده‌های وی در موضوعات دینی و در مدح و رثای امام علی و اهل بیت (ع) است. از آثارش: دیوان شعر در سه جلد؛ شهنشاهنامۀ حسینی در شرح زندگی امام حسین‌(ع)؛ خلافتنامۀ حیدری در شرح رویدادهای خلافت علی‌(ع).