خراسانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خراسانی

طایفه‌ای از چادرنشینان کرمان، از مردم ناحیۀ سیرجان و اطراف کوهستان پاریز، پیرو مذهب اسماعیلیه. اغلب اعضای طایفۀ خراسانی یک‌جانشین شده‌اند. جمعیت این طایفه در اوایل قرن ۱۴ق بالغ بر ۷۰۰ خانوار بود. طایفۀ خراسانی در شورش آقاخان محلاتی برضد دولت محمدشاه در ۱۱۵۶ق شرکت داشت. آقاخان پس از ورود به شهر‌بابک از مخالفت خراسانی‌ها و عطاءاللهی‌ها و دیگر مردم شهر‌بابک با خوانین افغانی مقیم شهر‌بابک آگاه شد و آنان را به جنگ با افغان‌ها ترغیب کرد. در این جنگ‌ها، آقاخان به بلوچستان و هندوستان گریخت. مهراب‌خان و رستم‌خان در نیمۀ دوم سلطنت ناصرالدین‌شاه، رؤسای طایفۀ خراسانی کرمان بودند.