خط میخی

From ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خط میخی (cuneiform)

خط باستانی. ترکیبی از خطوط میخی‌شکل بود، و معمولاً روی گِل رُس و سنگ کنده می‌شد. احتمالاً سومریان[۱] آن را اختراع کردند، و از اوایل هزارۀ 3پ‌م در بین‌النهرین به کار می‌رفت. آشوریان. بابلی[۲]ها، عیلامیان[۳]، حِتّی‌ها[۴]، ‌ایرانیان، و بسیاری از اقوام دیگر دارای زبان‌های مختلف ساکن در بین‌النهرین آن را اقتباس و اصلاح کردند. نوشته‌های میخی پارس باستان را نخستین‌بار گئورک گروتفند[۵] در 1802م و سپس هنری راولینسون[۶]، خاورشناس بریتانیایی، در 1846م قرائت کردند. کتیبه‌های میخی دوره هخامنشیان، به‌ویژه کتیبۀ بیستون از منابع اصلی تاریخ ایران باستان است.



  1. Sumerian
  2. Babylonian
  3. Elamites
  4. Hittites
  5. George Grotefend
  6. Henry Rawlinson