خفاجی، احمد بن محمد (مصر ۹۷۹ـ ۱۰۶۹ق)
خَفاجی، احمد بن محمد (مصر ۹۷۹ـ ۱۰۶۹ق)
احمد بن محمد خفاجی | |
---|---|
زادروز |
مصر ۹۷۹ق |
درگذشت | ۱۰۶۹ق |
نامهای دیگر | شهاب الدین خفاجی مصری |
شغل و تخصص اصلی | ادیب، قاضی و فقیه |
آثار | ریحانهالالباء و زهره الحیاه الدنیا |
گروه مقاله | ادبیات عربی، دین اسلام |
(معروف به: شهابالدین خفاجی مصری) ادیب، قاضی و فقیه حنفی. فقه شیعه، طب و ریاضیات را نیز میدانست. برای تحصیل علم به بلاد روم (قسطنطنیه)، شام و حلب مسافرت کرد. مدتی از سوی سلطان مراد عثمانی در نواحی تابعه عثمانی به قضاوت منصوب بود. سپس قاضیالقضات مصر شد. سرآمد عالمان حنفی زمان خود بود و در حیات خویش آوازه یافت. وجه غالب اشتهارش ادبیات بود. او را به بزرگواری و نیز وفور دانش بسیار ستودهاند. آثار او، بهدلیل آنکه احادیث مؤید فکر شیعی مانند حدیث غدیر، در آن نقل شده، از منابع مهم علامه امینی در الغدیر بهشمار میرود. مشهورترین کتابش ریحانةالالباء و زهرة الحیاة الدنیا در زندگینامه معاصرانش است. شفاءالعلیل فیما فی کلامالعرب منالدخیل، شرح دُرّةالغواص فی اوهام الخواص نوشته حریری، نسیمالریاض در حدیث از دیگر آثار اوست.