خلاصةالافکار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خُلاصَة‌‌الاَفکار
تذکره‌ای عمومی به فارسی، از ابوطالب تبریزی اصفهانی. مؤلف این تذکره را در یک مقدمه، که دربارۀ شعر فارسی و تذکره‌نویسی است، ۲۸ حدیقه، یک ذیل در ذکر نام و ثبت چند بیتی از ۱۶۰ شاعر ناشناخته و یک خاتمه در شرح احوال ۲۳ شاعر هم‌عصر خود نوشته است. ارزش این تذکره در خاتمۀ آن است. این تذکره میان سال‌های ۱۲۰۶ ـ ۱۲۰۷ق به نام آصف‌الدوله، حاکم اوده، به پایان رسیده است. جالب این است که خود مؤلف در مقدمه اشاره به شرایط تذکره‌نویسی کرده، اما خود به آن شرایط توجه‌ای نداشته است. این تذکره از منابع مهم مجمع‌الفصحا بوده است.