خلیل بن میران شاه تیموری

خلیل بن میران شاه تیموری
زادروز	۷۸۶
درگذشت	ری ۸۱۴ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	دولتمرد
شغل و تخصص های دیگر	شاعر
گروه مقاله	تاریخ ایران

خَلیل بن میران‌شاه تیموری (۷۸۶ـ ری ۸۱۴ق)

از فرمانروایان تیموری. پس از مرگ تیمور ( ۸۰۷ق) امیران تیموری، برخلاف وصیت تیمور که نوه‌اش پیرمحمد جهانگیر را به جانشینی خود برگزیده بود، خلیل بن میران‌شاه را در سمرقند بر تخت نشاندند. چون خلیل فرمان‌گزار شاهرخ تیموری شد، شاهرخ وی را در حکومت فرارود (ماوراءالنهر) ابقا کرد. خلیل عاشق مطربه‌ای به نام شادملک بود و بیشتر اوقاتش را به خوش‌گذرانی می‌گذراند. غفلت او از امور کشوری سبب شد تا در ۸۱۱ق، شماری از امیرانش بر او شوریدند و وی را در دژ شاهرخیه به بند کشیدند. اما شاهرخ تیموری به کمک خلیل آمد و پس از آن که امیران را شکست داد، او را به حکومت عراق عجم فرستاد. خلیل سلطان، امیری خوش‌ذوق و هنردوست بود و شاعران را می‌نواخت. او خود به فارسی و ترکی شعر می‌سرود و فن شعر را نزد عصمت بخارایی آموخته بود. نمونه‌هایی از اشعارش در تذکره‌ها آمده است.