خندق، غزوه

خَندَق، غزوۀ
(یا: غزوۀ احزاب) عنوان نبردی میان مسلمانان مدینه به رهبری حضرت محمد (ص) و سپاهیان مکه تحت فرماندهی ابوسفیان. در شوال ۵ق سپاه بزرگی متشکل از ۱۰هزار مرد جنگی برای نبرد با مسلمین راهی مدینه شد. زمانی که پیامبر (ص) از این امر آگاه شدند به پیشنهاد سلمان فارسی دستور دادند تا اطراف مدینه خندقی حفر کنند. سپاه دشمن به مدینه آمد و با خندقی وسیع روبرو شد. محاصرۀ مدینه نزدیک به یک ماه ادامه داشت و پیامبر (ص) با طرح‌های جنگی سپاه ابوسفیان را آشفته کردند. در این نبرد عمرو بن عبدود، سردار بزرگ مکه، که موفق شد از خندق بگذرد، به‌دست حضرت علی (ع) کشته شد. سرانجام به‌علت بدبینی مهاجمان، کمی آذوقه، تندبادهای شدید و خستگی زیاد سپاه ابوسفیان به مکه بازگشت و مسلمانان پیروز شدند. غزوۀ خندق سومین رویارویی مسلمانان با بت‌پرستان مکه و از نبردهای مهم تاریخ اسلام است. این نبرد از آن جهت غزوۀ احزاب نام گرفت که در آن تمام قبایل و گروه‌های مختلف دشمنان اسلام برای نابودی مسلمانان عازم مدینه شدند.