خواست قدرت

خواست قدرت (Will zur Macht)

(یا: ارادۀ معطوف به قدرت؛ ارادۀ قدرت؛ با عنوان فرعیِ ارزیابی دوبارۀ ارزش‌ها) کتابی در فلسفه، نوشتۀ فریدریش نیچه، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۹۰۱. این کتاب، که نیچه فرصت پرداخت آن را هرگز نیافت، در حدود ۱۸۸۷ نوشته شده است، و چاپ نخست آن در ۴۸۳ گزین‌گویه به کوشش پیتر گاست، و چاپ کامل‌تر آن با همان پیکره و بخش‌بندی در ۱۰۶۷ گزین‌گویه منتشر شد. خواهر نیچه، الیزابت فورستر نیچه، نیز در چاپ و انتشار این اثر نقش داشت. نیچه، این کتاب را مستقل‌ترین اثر خود می‌دانست. به‌نظر بسیاری از نیچه‌پژوهان، خواست قدرت غامض‌ترین و برجسته‌ترین اثر فلسفی نیچه است. این اثر در دو کتاب تدوین شده است؛ کتاب اول، با عنوان «هیچ‌انگاری اروپایی»، در دو بخش، و کتاب دوم، با عنوان «نقد برترین ارزش‌های گذشته»، در سه بخش و هر بخش در چند مبحث متفاوت و در عین حال هم‌تراز. نیچه در کتاب اول شرح و نقدی دربارۀ هیچ‌انگاری ارائه می‌دهد. بحث‌های نیچه در این کتاب، نشان می‌دهد که به‌رغم آن‌که می‌توان او را در برخی از مواضع فلسفه‌اش هیچ‌انگاری تمام‌عیار نیز دانست، در عین حال او از بزرگ‌ترین منتقدان هیچ‌انگاری نیز هست. بخش اول کتاب دوم به نقد مذهب اختصاص دارد و از فصل‌های «پیدایش مذهب»، «تاریخ مسیحیت»، و «آرمان‌های مسیحی» تشکیل شده است. بخش دوم از کتاب دوم دربارۀ نقد اخلاق است و بخش سوم دربارۀ نقد فلسفه. پیش‌گویی‌های نیچه دربارۀ نقش هولناک زور در جامعۀ آیندۀ بشری و مهلکۀ ظلمت‌های جزم‌اندیشانۀ آن در این کتاب، نیچه را به مقام یکی از پیامبران آینده بدل کرد.