خوانچه بران

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خوانچه‌بران

خوانچه‌بران

(در تداول عامه؛ خُنچه‌بَرون) از مراسم مقدماتیِ عروسی. رسم است که خانوادۀ داماد، یک روز پیش از جشن عقدکنان، اسباب و لوازمِ سفره/خوانچۀ عقد را در طبق‌هایی نهند و بر سر گروهی طبق‌کش بگذارند و با همراهی دسته‌ای مطرب و مولودی‌خوان، به خانۀ عروس بفرستند. این اقلام عبارت‌اند از شیربها؛ هفت‌دست پارچۀ نبریده؛ چادرِ فاق؛ روبندۀ شیرازیِ جواهرنشان؛ چاقچور از جنس مخمل یا ابریشم؛ هفت‌جفت کفش، ترجیحاً از جنس اطلسیِ سفید؛ حنا؛ صابون؛ کله‌قند؛ چای خشک؛ آب‌لیمو؛ آجیل و شیرینی‌های جشن؛ خوانچۀ اسفند؛ آینۀ قدی؛ یک جفت شمع‌دان.