خوریان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خوریان

تپه‌ای باستانی با قدمتی ۷هزار‌ساله در منطقۀ خوریان واقع در ده‌کیلومتری جنوب شرقی شاهرود در استان سمنان. طی حفاری‌های انجام‌شده در این تپه بقایای تمدن و سکونت بشر در هزارۀ پنجم پ‌م به‌دست آمده است. درفش‌های استخوانی، مهره‌های سفالی و ظروف سنگی در این منطقه کشف شده‌اند. وضعیت دفن مردگان در کف منازل مسکونی شباهت بسیاری به مناطقی باستانی همچون سیلک کاشان و تپۀ زاغۀ قزوین دارد و سفال‌های آن مشابه سفال‌های چشمه‌علی ری است. این منطقه به‌دلیل آن‌که قدیمی‌ترین اسناد تمدن و سکونت را دربر دارد اهمیت فراوانی از دیدگاه باستان‌شناسی دارد. کاوش در محوطۀ باستانی خوریان توسط حسن رضوانی، باستان‌شناس سازمان میراث فرهنگی کشور انجام گرفته است (۱۳۶۸ش).