دابهالارض
دابّةالارض
(در لغت به معنی جنبنده یا جانور زمین) در قرآن، موجودی که در قصۀ حضرت سلیمان (ع) از آن نام رفته است (سبأ، ۱۴). بعضی آن را کرم چوب‌خوره‌ای به نام «اَرَضه» دانسته‌اند. در آیۀ ۸۲ سورۀ نمل همچنین به این موجود اشاره شده است. در روایات اسلامی آن را حیوانی بزرگ دانسته‌اند که پیدایش آن از علامات روز قیامت است. نیز اشاره شده که این حیوان به عربی صحبت می‌کند و عصای موسی و خاتم سلیمان با او است. دابةالارض ضرب‌المثل است برای کسی که در انتظار او هستند، ولی حضور او دیر می‌انجامد. در برخی منابع آن را با بعضی بزرگان دین و مذهب مطابقت داده‌اند، که اساس محکمی ندارد.