دادگاه عدالت اروپایی
دادگاه عدالت اروپایی (European Court of Justice)
دادگاه اتحادیۀ اروپایی (ای‌یو)[۱] که مسئول تفسیر حقوق جامعۀ مشترک[۲] اروپایی و اتخاذ تصمیم دربارۀ موارد نقض آن است. محل دادگاه در لوکزامبورگ است و از هریک از پانزده کشور عضو اتحادیۀ اروپایی یک قاضی در آن عضویت دارد. بیشترین فعالیت‌های دادگاه معطوف به سؤال‌های مربوط به حقوق جامعۀ مشترک اروپایی است که از دادگاه‌های ملی ارجاع می‌شود. کمیسیون اروپایی[۳] می‌تواند از بابت قصور کشورهای عضو در اجرای تعهداتشان به دادگاه شکایت کند. کشورهای عضو، مؤسسات اتحادیۀ اروپایی و شهروندان اروپا نیز می‌توانند از دادگاه تقاضای لغو اقدامات سازمان‌های اتحادیه را بکنند، و بالاخره این‌که، مردم می‌توانند به‌سبب خسارات ناشی از اقدامات غیرقانونی اتحادیۀ اروپایی از دادگاه درخواست غرامت کنند. انگلستان، پس از این‌که در ۱۹۷۳ وارد جامعۀ اروپایی (اکنون اتحادیۀ اروپایی) شد، موافقت کرد تصمیمات دادگاه عدالت را الزام‌آور بشناسد و معاهدات جامعه را در نظام حقوقی کشور ادغام کند. در مواردی که دادگاه به مغایرت قوانین انگلستان با ضوابط اتحادیۀ اروپایی رأی داده، دولت انگلیس موظف به تغییرات ضروری در قوانین شده است. دادگاه‌ها در انگلستان نیز، هرجا ممکن باشد، قوانین موجود را به‌صورتی تفسیر می‌کنند که با ضوابط اتحادیۀ اروپایی انطباق داشته باشد.