دارمی، عبدالله (سمرقند ۱۸۱ـ مرو ۲۵۵ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دارِمی، عبدالله (سمرقند ۱۸۱ـ مرو ۲۵۵ق)

محدث عامه. برای تحصیل و نشر حدیث به عراق و مصر و شام سفر کرد. از مشایخ روایت ابوالحسین مسلم نیشابوری و ابوداود سجستانی و ابوعیسی ترمذی به‌شمار می‌آید. گویند قاضی سمرقند که شد، یک فتوا بیش نداد و از کار قضا کناره گرفت. از آثارش: الجامع‌الصحیح مشهور به سنن دارمی.