دارگین
دارْگین
قوم قفقازی، از اقوام ساکن در بخش مرکزی جمهوری داغستان، با جمعیتی نزدیک به ۳۵۰هزار نفر (۱۹۹۴)، محدود به اقوام کومیک (قومیق، قومرق) در شرق و شمال، لک‌ها و آوارها در غرب و طبرسرانی‌ها و آگول‌ها در جنوب، سومین گروه قومی در جمهوری داغستان. دارگین‌ها از قرون ۲ـ۳ق/۸ـ۹م مسلمان شدند. اغلب آنان پیرو مذهب شافعی و اندکی از آنان، نظیر دارگین‌های مسکینجه، از شیعیان امامیه هستند. زبان دارگین‌ها از گروه زبان‌های شمال شرقی قفقاز است. در این زبان تعدادی لغات روسی و ترکی و عربی و فارسی دیده می‌شود. کتابت به زبان دارگینی پس از تشکیل دولت شوروی آغاز شد. دارگین‌ها تا نیمۀ اول قرن ۱۳ق/۱۹م اتباع اوسمیان قیتاق بودند. پس از اشغال کامل قفقاز و داغستان به‌دست دولت روسیه، اوسمیگری برافتاد و سرزمین‌های قیتاق و دارگین تحت نظارت مستقیم دولت روسیه قرار گرفت. دارگین‌ها بیشتر گوسفندچران و طلاساز هستند.