دانیال بیگ منغیتی، ابوالغازی ( ـ ۱۱۹۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دانیالْ‌بِیْگِ مَنْغیتی، ابوالغازی ( ـ ۱۱۹۹ق)

آخرین حاکم ازبک از هشترخانیان بخارا (حک: ۱۱۷۲ـ۱۱۹۹ق)، از سلسلۀ مَنغیتیان، فرزند خدایار. با درگذشت‌ محمدرحیم‌ خان‌ منغیتی‌ که‌ پسری‌ نداشت‌، بزرگان بخارا فاضل‌ توره، خواهرزادۀ او را به امارت برداشتند، اما دانیال بیگ پس از کش‌وقوس‌هایی او را از امارت‌ به‌ زیر آورد و ابوالغازی‌، از اعقاب جوجی‌ پسر چنگیز، را به‌ امارت‌ برگزید و خود آتالیق شد و زمام‌ امور را به‌دست‌ گرفت‌. دانیال‌ بیگ،‌ پس‌ از آن‌، همۀ‌ شورشیان‌ را سرکوب‌ کرد و تا پایان‌ زندگی‌ به‌ ابوالغازی‌ وفادار ماند. دانیال‌ بیگ‌ دوازده‌ پسر داشت‌ که‌ بزرگ‌ترین‌ِ آن‌ها، شاه‌ مرادبی‌، پس‌ از درگذشت‌ او، ابوالغازی‌ را از تخت‌ به‌ زیر کشید و خود به‌ امارت‌ نشست‌. پیکر دانیال‌ بیگ‌ را در جوار مزار بهاءالدین‌ نقشبند به‌ خاک‌ سپردند. در روزگار دانیال‌ بیگ‌ روابط‌ بخارا با روسیه‌ رو به‌ بهبودی‌ نهاد.