دانیال نبی
دانیال نبی (قرن ۶پ‌م)(Daniel)
نام پیامبر یهودی در دربار بختنصر[۱]؛ نیز نام کتابی در عهد عتیق[۲] که احتمالاً در قرن ۲پ‌م تألیف شد و مشتمل بر قصه‌هایی است دربارۀ دانیال و اصحابش شَدرک[۳] و میشک[۴] و عَبْدنَغو[۵] در دوران اسارت بابلی[۶]. به گزارش این کتاب، در این دوره داریوش هخامنشی، دانیال را بر ۱۲۰ نفر از شاهزادگان برتری داد و بدین سبب به اوحد بردند و دسیسه‌ای چیدند تا دانیال، به‌سبب آن‌که خواسته‌هایش را با خدا، نه با پادشاه، در میان می‌گذارد به کنام شیران افکنده شود. اما به خواست خداوند دسیسه‌های ایشان به خودشان بازگشت و سبب هلاکت خودشان شد. کتاب همچنین شامل پیش‌گویی‌هایی دربارۀ ظهور و سقوط شماری از امپراتوری‌هاست. قبر دانیال نبی در شوش است.