دبریدمان
دِبریدْمان (debridement)
(یا: آخال‌زدایی) برداشتن بافت‌های مرده یا آلوده از محل زخم، به منظور جلوگیری از عفونت. همچنین، به برداشت پوست از محل پیوند در درمان سوختگی‌ها نیز اطلاق می‌شود. برای حصول اطمینان از خون‌رسانی کافی به پیوند، با تیغ جراحی[۱] آن‌قدر از بافت‌های مرده می‌تراشند که زخم به‌شدت خون‌ریزی کند. در ۱۹۹۵، در امریکا تحقیقاتی دربارۀ اجرای دبریدمان با اشعۀ لیزر صورت گرفت.
- ↑ scalpel