دده بمباسی
دَدِه بَمْباسی
(نیز: دَدِه بامباسی) در ایران نامی تحقیرآمیز برای بردگان زنگباری. چون پوستی بسیار تیره داشتند، در باور عامیانه، آنان تیره‌ای از پشتِ حام، پسر نوح پنداشته می‌شدند که به نفرین پدر، پوستی چنین تیره یافته‌اند. در ایران کارهای پستِ خانه را به این بردگان می‌سپردند. در باور عامیانه، کفِ پای بمباسی‌ها کاملاً صاف و مماس با زمین انگاشته می‌شد.