دره شوری
دَرّه‌شُوری
ایل ترک ایران، از ایلات بزرگ قشقایی فارس، مشتمل بر ۳,۳۴۰ خانوار چادرنشین، مرکب از تیره‌های آقاکیخایی، آهنگر، اروجلو، ایمانلو، باقرکیخایی، بیگدلی، جانبازلو، چارقلو، چهار بنیچه نره‌ای، خیراتلو، سادات، شاهین کیخایی، صادقلو، طاهری، قورت، کله‌بازلو، گرمسیری، لک، نادرلو و تیره‌های دیگر. طبق سرشماری عشایری اخیر، طایفۀ دره‌شوری از ۵۱ تیره تشکیل شده است. ییلاق این مردم در سرحد شش‌ناحیه در شمال فارس قرار دارد و قشلاق‌شان از رامهرمز و بهبهان در خوزستان تا ماهور میلاتی و فامور و اطراف کازرون امتداد دارد. جمعیت این طایفه را در قرن گذشته بین ۴ تا ۸هزار خانوار نوشته‌اند. دره‌شوری‌ها در شورش عشایری فارس در ۱۳۰۸ش شرکت داشتند. ریاست دره‌شوری‌ها با اولاد ایاز کیخا کلانتر معروف ایل دره‌شوری بود. جهانگیرخان قشقایی، فقیه معروف عصر ناصری، از خانزادگان دره‌شوری بود.