دزفول، شهرستان
| دزفول، شهرستان | |
|---|---|
| استان | خوزستان |
| بخش | مرکزی، سردشت، و چغامیش |
| جمعیت | ۴۰۱,۵۵۸ نفر(۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب استان لرستان، غرب استان چهارمحال و بختیاری، شمال شهرستان‌های لالی و شوشتر، و شرق شهرستان‌های شوش و اندیمشک |
| نوع اقلیم | در ارتفاعات شمال شرقی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک - در نواحی مرکزی معتدل مایل به گرم - در نواحی شرقی و جنوبی گرم و خشک |
| شهر ها و آبادی ها | دزفول، چغامیش، وحدت، ماهور برنجی، شمس‌آباد، و محمد بن جعفر |
دِزفول، شهرستان
واقع در شمال استان خوزستان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، سردشت، و چغامیش، با مرکزیت اداری شهر دزفول. از شمال به استان لرستان، از شرق به استان چهارمحال و بختیاری، از جنوب به شهرستان‌های لالی و شوشتر، و از غرب به شهرستان‌های شوش و اندیمشک محدود است. نواحی شمال شرقی و مرکزی آن را بخشی از کوه‌های زاگرس تشکیل داده‌اند، که روبه شرق بر ارتفاع آن‌ها افزوده می‌شود و نواحی جنوبی و غربی آن به دشت خوزستان منتهی می‌شود. کوه‌های کی‌نو (۳,۵۱۲ متر)، ملوک، و سالن مرتفع‌ترین کوه‌های این شهرستان به‌شمار می‌روند و رودخانۀ دز و ریزابه‌های متعددش آن‌ها را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات شمال شرقی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک، در نواحی مرکزی معتدل مایل به گرم، و در نواحی شرقی و جنوبی گرم و خشک و جمعیت آن ۴۰۱,۵۵۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارت‌اند از دزفول، چغامیش، وحدت، ماهور برنجی، شمس‌آباد، و محمد بن جعفر. راه خرم‌آباد به شوشتر و نیز راه لالی به شوش و راه‌های دیگری که از شهر دزفول به اطراف منشعب می‌شوند، شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. فراورده‌های کشاورزی این شهرستان عبارت‌اند از غلات، چغندرقند، نیشکر، علوفه، و برنج. محصولات دامی نیز از فرآورده‌های آن است. آثار تاریخی فراوانی در گوشه و کنار این شهرستان دیده می‌شود.