دسیدریوس
دِسیدِریوسْ (وفات پس از ۷۷۴م)(Desiderius)
آخرین پادشاه لومبارد[۱]ی در ایتالیا (۷۵۶ـ۷۷۴م). دوک توسکانی[۲] بود و با حمایت پاپ و پپن کوتاه[۳]، پادشاه فرانکها[۴]، که شارل[۵]، پسرش (بعدها امپراتور شارلمانی[۶])، با دختر دسیدریوس ازدواج کرده بود، به پادشاهی انتخاب شد. اتحاد دسیدریوس با داماد دیگرش، دوک تاسیلوی باواریایی[۷]، و مداخلهاش در امور رم خشم شارلمانی، که در ۷۷۱م با همسرش متارکه کرده بود، را برانگیخت و به منازعهای علنی انجامید. دسیدریوس با حمایت از ادعاهای فرزندان کارلومان[۸] ( ـ۷۷۱م)، برادر شارلمانی، و حمله به قلمرو پاپ آدریان اول[۹] و تصرف چندین شهر پاپی واکنش نشان داد. شارلمانی به ایتالیا هجوم برد (۷۷۳م)، دسیدریوس را در ۷۷۴م پس از محاصرهای طولانی در پاویا[۱۰] به اسارت گرفت، و خود را شاه لومباردها نامید. دسیدریوس نیز به دیری در لیِژ[۱۱] پناه بُرد.