دشتکی، صدرالدین محمد (شیراز ۸۲۸ـ همان جا ۹۰۳)
دَشْتَکی، صدرالدین محمد (شیراز ۸۲۸ـ همانجا ۹۰۳)
صدرالدین محمد دشتکی | |
---|---|
زادروز |
شیراز ۸۲۸ش |
درگذشت | همانجا ۹۰۳ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
شغل و تخصص های دیگر | ادیب |
لقب | صدرالدین کبیر، صدرالحکماء و سید المتفقین |
آثار | حاشیه صدریه یا حاشیه شرح جدید تجرید؛ حاشیه شرح مختصرالاصول؛ حاشیه مطول |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(مشهور به: صدرالدین کبیر، صدرالحکماء و سید المتّفقین) فیلسوف، منطقی و ادیب. شاگرد پدرش و سید حبیبالله دشتکی در فقه و ادبیات، سید نظامالدین دشتکی و قوامالدین محمد کربالی در حکمت و منطق بود. مناظرات و رسایلی در معارضه با جلالالدین دوانی دارد و مجموعاً در معارضاتش حکیمی مشایی است. از آرای خاص او، تحلیل مسئلۀ وجود ذهنی و اثبات کیف بودن آن است که به نحوی مورد تأئید ملاصدرا قرار گرفته است. از آثارش: حاشیۀ لوامعالاسرار فی شرح مطالعالانوار، رسالة حلّ شبهة الجذر الاصم در منطق؛ الحقایق المحمدیة یا اثبات الواجب؛ حاشیۀ صدریة یا حاشیۀ شرح جدید تجرید؛ حاشیۀ شرح مختصرالاصول؛ حاشیۀ مطول.