دغ
دَغ (playa)
دریاچه‌ای موقت، در ناحیه‌ای با زهکشی درونی[۱]. عارضۀ معمول حوضه[۲]های بیابانی خشک است که با رود‌های موقتی تغذیه می‌شود. آب‌های جاری نمک‌های محلول را به دریاچه می‌آورند که در دوره‌های خشک، بر اثر تبخیر و عقب‌نشینی دریاچه، به‌‌صورت رسوبات تبخیری[۳] نهشته می‌شوند. نمونه‌های دَغ در ایران بسیار است؛ از آن جمله است دریاچۀ نمک قم و حوض سلطان.