دلشاد، خانواده
دِلشاد، خانواده
(در اصل: دلشادفر) خاندان معروف هنری که چند نسل در کار ساخت و تعمیر سازهای ایرانی و غیر ایرانی فعّال بوده‌اند: مَردُخا بلند (خواننده) و پسرش ابراهیم (نوازندۀ تنبک) و فیض‌الله خان (۱۲۹۲ـ۱۳۶۲ش) فرزند ابراهیم، از مجریان موسیقی ایرانی بوده‌اند. از بین فرزندان فیض‌الله خان دلشاد، هوشنگ و فرهاد و فریور، فرهاد دلشاد (۱۳۲۴ـ۱۳۷۱ش) شغل پدری را دنبال کرد و نزدیک به ۳۰ سال از مطرح‌ترین افراد در زمینۀ ساخت، تعمیر، و شناخت انواع اصیل سازهای ایرانی و غیر ایرانی بود. او از تجربه‌های محمد عشقی نوایی (سه‌تار ساز معروف) استفاده کرد و بعد از اتمام تحقیقات در هنرستان صنعتی تهران، دورۀ ساخت و تعمیر سازهای زهی و بادی ارکستر سمفونیک را در چند مرکز تحقیقاتی در غرب، به‌پایان برد و هنر ویولن‌سازی را نیز نزد ابراهیم قنبری، ویولن‌ساز معروف و معتبر ایرانی، فراگرفت. مغازۀ موروثی دلشادها در میدان بهارستان روبه‌روی درب ورودی مجلس شورا، بیش از ۵۰ سال محل مراجعه بسیاری از هنرمندان موسیقی ایران از سطوح مختلف بود و فرهاد دلشاد، گذشته از کار تخصصی خود، در زمینۀ اشاعه موسیقی و تشویق به نوازندگی سازهای ایرانی نیز فعالیت می‌کرد. از دست‌ساخته‌های او، تعدادی تنبک، تار، سنتور، سه‌تار، و ویولن باقی مانده است.