دم اسب

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دُمِ‌اَسب (horsetail)

دُمِ‌اَسب

گیاه خویشاوند سرخس[۱]ها و پنجه‌گرگ‌ها[۲]، از جنس Equisetum، راستۀ Equisetal. امروزه ۳۵ گونه دم‌اسب در جهان وجود دارد که دارای دو نوع ساقه هوایی سترون و بارورند. دم‌اسب‌ها اسپورهای[۳] خود را روی مخروط[۴]هایی واقع در انتهای ساقه[۵] تولید می‌کنند. ساقه‌های بالاروندۀ[۶] آن آوند ‌دارند و اغلب مجموعه‌ای از شاخه به فواصل معیّن روی آن‌ها می‌روید. دم‌اسب‌ها صدها میلیون سال پیش عظیم‌الجثه بودند، اما امروزه کوچک‌تر شده‌اند. از این جنس پنج گونه در نواحی گوناگون ایران یافت می‌شود. قنطریون (بندواش)، با نام علمی E. ramosissimum، از مهم‌ترین گونه‌های دم‌اسب در ایران است که در گیلان، تهران، کرمانشاه، اراک، و بلوچستان می‌روید.

 


  1. fern
  2. club mosses
  3. spores
  4. cones
  5. stem
  6. upright stem