دندی، ونسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)
ونسان دندی Vincent D'Indy | |
---|---|
زادروز |
پاریس۱۸۵۱م |
درگذشت | ۱۹۳۱م |
ملیت | فرانسوی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در رشته حقوق |
شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
آثار | سمفونی برمبنای یک ترانه کوهستانی فرانسوی (سمفونی سونل) برای پیانو و ارکستر (۱۸۸۶)؛ روز تابستانی در کوهستان (۱۹۰۵) |
گروه مقاله | موسیقی |
دَندی، وَنسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)
(D'Indy, Vincent)
آهنگساز فرانسوی. زیر نظر سزار فرانک[۱] تحصیل کرد و از بنیادگذاران اسکولا کانتوروم[۲] بود. ازجمله آثار اوست: اپراها (فِروال[۳]، ۱۸۹۷)، سمفونیها، پوئم سمفونیک (ایشْتار[۴]، ۱۸۹۶)، و موسیقی مجلسی. دندی از خانوادهای اشرافی، اهل منطقۀ آردش[۵] در ویواره[۶] بود، اما در پاریس بهدنیا آمد. مادرش هنگام تولد او درگذشت و مادربزرگ پدریاش که موسیقیدان خوبی بود، او را بزرگ کرد. در ۱۱سالگی او را برای تعلیم پیانو نزد لوئی دیِهمِر[۷] و برای آموزش نظری نزد آلبر لاوینیاک[۸] فرستادند، و پس از آن تحصیل پیانو را زیرنظر ژان مارمونتل[۹] دنبال کرد. در ۱۸۷۰ نخستین آثار خود را منتشر ساخت و در دفاع از پاریس دربرابر ارتش پروس شرکت کرد. برای جلب رضایت خانوادهاش در رشتۀ حقوق مشغول تحصیل شد، اما تصمیم داشت موسیقیدان شود و برای مشورت نزد فرانک رفت، که به او پیشنهاد تعلیم داده بود. همچنین برای طبعآزمایی در ارکستر اِدوئار کولون[۱۰] نوازندۀ تیمپانی شد. ژول پادِلو[۱۱] یکی از آثار او را برای نخستینبار اجرا کرد، که اوورتوری برای نمایشنامۀ پیکّولومینی[۱۲] اثر شیلر[۱۳] بود، و پس از آن بخشی از سهگانۀ والنشتاین[۱۴] او شد. پس از فرانک، او فرانتس لیست را تحسین میکرد، و در ۱۸۷۳ دو ماه را در وایمار[۱۵] با این آهنگساز و ریشارد واگنر[۱۶]سپری کرد و در ۱۸۷۶ در نخستین اجرای اپراهای حلقۀ نیبلونگ[۱۷] در بایرویت[۱۸] نیز حضور یافت. دَندی به شارل لامورو[۱۹]، رهبر ارکستر، کمک کرد تا موسیقی واگنر را به پاریس معرفی کند ( لوهنگرین[۲۰]، ۱۸۸۷) و به احیای آثار ژان ـ فیلیپ رامو[۲۱]، کریستوف ویلیبالد فون گلوک[۲۲]، و کلاودیو مونتهوردی[۲۳] (تاجگذاریِ پوپّهآ[۲۴] با ویراست خودش) پرداخت. در ۱۸۹۴ به شارل بورد[۲۵] پیوست تا بههمراه فلیکس گیلمان[۲۶] مدرسۀ اسکولا کانتوروم را پایهگذاری کنند؛ دَندی تا پایان عمر در این مدرسه تدریس کرد و شاگردان برجستۀ بسیاری داشت که یکی از آنان ادگار وارِز[۲۷] بود. ازجمله آثار اوست: صحنهای بیگانه[۲۸] (۱۸۹۸ـ۱۹۰۱). ارکستری سمفونی برمبنای یک ترانۀ کوهستانی فرانسوی (سمفونی سِوِنُل)[۲۹] برای پیانو و ارکستر (۱۸۸۶)؛ روز تابستانی در کوهستان[۳۰] (۱۹۰۵). موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی (۱۸۹۰، ۱۸۹۷، ۱۹۲۹)؛ سِکستت زهی و کویینتت پیانو (۱۹۲۴) پیانو و ترانهها هجده اپوس از آثار پیانویی، شامل سونات در می ماژور، تِم واریه[۳۱]؛ ۹۰ شانسونهای عامیانه ویواره[۳۲]، تنظیمهایی از دوازده ترانۀ محلی فرانسوی برای کُر بدون همراهی.
- ↑ César Franck
- ↑ Schola Cantorum
- ↑ Fervaal
- ↑ Ishtar
- ↑ Ardèche
- ↑ Vivarais
- ↑ Louis Diémer
- ↑ Albert Lavignac
- ↑ Jean Marmontel
- ↑ Edouard Colonne
- ↑ Jules Pasdeloup
- ↑ Piccolomini
- ↑ Schiller
- ↑ Wallenstein
- ↑ Weimar
- ↑ Richard Wagner
- ↑ Ring des Nibelungen
- ↑ Bayreuth
- ↑ Charles Lamoureux
- ↑ Lohengrin
- ↑ Jean-Philippe Rameau
- ↑ Christoph Willibald von Gluck
- ↑ Claudio Monteverdi
- ↑ L’incornazione Poppea
- ↑ Charles Bordes
- ↑ Félix Guilmant
- ↑ Edgard Varèse
- ↑ L’étranger
- ↑ (Symphonie sur un chant montagnard francais (Symphonie Cévenole
- ↑ Jour d’été
- ↑ Thème varié
- ↑ Chansons populaires du Vivarais