دورکی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دُوَرکی

از ایلات لُر هفت‌لنگ بختیاری، شامل طوایف مشایخ، اُسیوند، بامدی/بابا احمدی، قندعلی/گندعلی، چهاربوری، شیخ رباط، مَوْری، زراسوند و چهرازی، متشکل از ۵۵ تش/تیره، حدود ۲۸۰ اولاد/تیرۀ کوچک و ۷,۸۵۰ خانوار چادرنشین. سردسیر این مردم در مناطق مختلف چهارمحال همچون چغاخور، کوهرنگ، بیرگان، دوآب، بازفت، پشتکوه، عالی‌کوه و میزدج و گرمسیرشان در نواحی اندیکا، میانکوه، دشت لالی، سردشت خوزستان، اطراف مسجد سلیمان و اطراف دژ شهی در شمال شرقی دزفول است. خاندان ایلخانان و ایل‌بیگیان موروثی بختیاری، از عهد ناصر‌الدین‌شاه قاجار تا پهلوی دوم، از ایل دورکی بودند. حسین‌قلی‌خان دورکی، ایلخانی معروف بختیاری،‌ نخستین فرد از این خاندان است.