دکسترین حلقوی

دِکْسْترینِ حلقوی (cyclodextrin)
زنجیره‌ای حلقوی از مولکول‌های گلوکز. در ۱۹۹۳، در دانشگاه اوزاکا، ژاپن تولید شد. دکسترین‌های حلقوی معمولاً در افزودنی‌های غذایی به‌کار می‌روند. همچنین آن‌ها را به صورت کپسول‌هایی برای رساندن داروها به بدن، و نیز برش‌دهنده‌هایی برای جدا کردن مولکول‌ها، یون‌ها، و کاتالیزورهای واکنش‌های شیمیایی به‌کار می‌‌برند. معمولاً دکسترین‌های حلقوی از شش تا هشت مولکول گلوکز که به شکل حلقه به هم متصل‌اند، تشکیل می‌شوند. این مولکول‌ها سوراخی مرکزی به ابعاد ۰.۴۵ تا ۰.۸ نانومتر ایجاد می‌کنند که یک مولکول کوچک، مانند بنزن، را در خود نگاه می‌دارد. این مولکول‌ها قادرند به هم متصل شوند و لوله‌هایی کوچک‌تر از دی‌اِن‌اِی بسازند. طول و پهنای این لوله‌ها را می‌توان کنترل کرد. بنا به تئوری، این مولکول‌ها برای تولید سیستم‌های رایانه‌ای مجتمع بزرگ‌مقیاس کاربرد دارند.

 

---