دیدو
دیدو (Dido)
(یا: اِلیسا[۱]) در اساطیر یونان، شاهدخت فنیقی[۲] و بنیادگذار افسانهای کارتاژ، در بخش شمالی افریقا، در ۸۵۳پم. خواهر پیگمالیون[۳]، شاه توره[۴]، بود. برطبق افسانههای کارتاژی، دیدو برای گریز از ازدواج خودکشی کرد. اما ویرژیل[۵] در حماسۀ لاتینی اِنِئید[۶] او را متعلق به ۳۰۰ سال پیش از آن دانسته است و خودکشیاش را به عشق بیفرجام او به آینئاس[۷]، پس از سقوط تروآ[۸] در ۱۱۸۴پم نسبت میدهد. در روایت کارتاژی این داستان، پیگمالیون پس از پدرش بِلوس[۹] قدرت را بهدست گرفت و بیدرنگ آکِربوس/سوخایوس[۱۰]، شوهر دیدو، را بهقتل رسانید. دیدو با جواهراتش به قبرس و از آنجا به شمال افریقا گریخت و در زمینی که از ایارباس[۱۱]، شاه لیبی، خریده بود، کارتاژ را بنا نهاد. اما برای آنکه به ازدواج با ایارباس تن ندهد، تلّی هیزم فراهم آورد تا پس از مرگ جسدش را بسوزانند و آنگاه در برابر همگان با خنجر خود را کشت.