د مینور، الکس (1999)
د مینور، الکس (1999) (de Minaur, Alex)
تنیسباز استرالیایی. در ژوئیه 2024 به رتبۀ 6 انفرادی ایتیپی[۱] (انجمن تنیسبازان حرفهای جهان) دست یافت و در اکتبر 2020 به رتبۀ 58 دونفره رسید. او 9 عنوان انفرادی تور جهانی و یک عنوان در دونفره کسب کرده است. در سیدنی استرالیا متولد شد. پدرش اروگوئهای و مادرش اسپانیایی است. د مینور دو برادر و سه خواهر، و تابعیت دوگانۀ استرالیایی و اسپانیایی دارد. پیش از نقلمکان به آلیکانته[۲]، 5 سال اول زندگی خود را در حومۀ جنوبی سیدنی کارس پارک[۳]، اسپانیا گذراند. او قبل از بازگشت به استرالیا در 13 سالگی به علت بحران مالی اسپانیا، بیشتر تحصیلات اولیۀ خود را در اسپانیا به پایان رساند. از 2015، دوباره در اسپانیا به زندگی پرداخت. به زبانهای انگلیسی و اسپانیایی مسلط است و تا حدودی فرانسوی هم صحبت میکند. بازی تنیس را در 3 سالگی در آکادمی خصوصی تنیس سیدنی در زمینهای تنیس پارک ساید[۴] در خلیج کوگاراه[۵] آغاز کرد. کری داک[۶] و بعد هم سیندی داک[۷] (بازیکن سابق استرالیایی) از نخستین مربیان او بودند. از 9 سالگی و زندگی در آلیکانته، آدولفو گوتیرز[۸] مربیاش شد. د مینور در پیست نوجوانان به رتبۀ دو حرفهای دست یافت و در 2016 عنوان دونفرۀ پسران تنیس آزاد استرالیا[۹] را در کنار بلیک الیس[۱۰] به دست آورد. او زیر پرچم استرالیا تنیس بازی میکند. اولین بازی حرفهای خود را در ژوئیه 2015 در اسپانیا انجام داد و به یک چهارم نهایی رسید. در مرحلۀ مقدماتی آزاد استرالیا 2016، وایلد کارت[۱۱] دریافت کرد، اما در دور اول از کیمر کوپژانس[۱۲] شکست خورد. سال 2017 را در مسابقات بینالمللی بریزبن[۱۳] آغاز کرد و در مقدماتی موفق شد میخائیل کوکوشکین[۱۴] و فرانسیس تیافو[۱۵] را شکست دهد تا به اولین قرعهکشی اصلی تور جهانی خود برسد. او اولین بازی گرند اسلم[۱۶] خود را در مسابقات آزاد استرالیا 2017 انجام داد. در ماه مه همان سال، نخستین بازی خود را در مسابقات آزاد فرانسه به انجام رساند. در اوایل فوریۀ 2018، در 18 سالگی، اولین بازی خود را در جام دیویس[۱۷] برای استرالیا در برابر الکساندر زورف[۱۸] از آلمان در مسابقۀ افتتاحیه انجام داد. اما شکست را پذیرا شد. او اولین بازی خود را در جام ایتیپی برای استرالیا در ژانویۀ 2020 انجام داد و به استرالیا کمک کرد تا 3 بر صفر بر آلمان پیروز شود. د مینور به عنوان نمایندۀ استرالیا در المپیک 2020 توکیو (که در ژوئیه 2021 برگزار شد) انتخاب گردید، اما پس از مثبت شدن تست کووید-19 مجبور به کنارهگیری از مسابقات شد. در 2022، شماره 7 جهان، متئو برتینی[۱۹] را شکست داد. اولین بازی خود در جام یونایتد[۲۰] را برای استرالیا در دسامبر 2022 انجام داد. در برابر رافائل نادال[۲۱]، به پیروزی رسید که بزرگترین برد دوران حرفهای او تاکنون است. اما با وجود این برد، استرالیا به مرحلۀ حذفی صعود نکرد. در 2024، او و تیم استرالیا بسیار موفقتر بودند و به نیمهنهایی راه پیدا کردند که با پیروزیاش در برابر سه بازیکن برتر از جمله نواک جوکوویچ[۲۲]، به استرالیا کمک کرد.
- ↑ Association of Tennis Professionals (ATP)
- ↑ Alicante
- ↑ Carss Park
- ↑ Parkside Tennis Courts
- ↑ Kogarah Bay
- ↑ Kerry Dock
- ↑ Cindy Dock
- ↑ Adolfo Gutierrez
- ↑ Australian Open
- ↑ Blake Ellis
- ↑ wildcard
- ↑ Kimmer Coppejans
- ↑ Brisbane
- ↑ Mikhail Kukushkin
- ↑ Frances Tiafoe
- ↑ Grand Slam
- ↑ Davis Cup
- ↑ Alexander Zverev
- ↑ Matteo Berrettini
- ↑ United Cup
- ↑ Rafael Nadal
- ↑ Novak Djokovic