ذوالقدر، علاءالدوله ( ـ۹۲۱ق)
ذُوالقَدْر، علاءالدّوله ( ـ۹۲۱ق)
| علاءالدوله ذوالقدر | |
|---|---|
| درگذشت | ۹۲۱ق |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | پدرزن سلطان بایزید دوم |
فرمانروای (حک: ۸۸۴ـ۹۲۱ق) بخشی از آسیای صغیر و حوضۀ علیای فرات از سلسلۀ ذوالقدریه. پدرزن سلطان بایزید دوم و نیای مادری سلطان سلیم اول عثمانی بود. در ۸۸۴ق، به پشتیبانی سلطان محمد فاتح، برادرش، شاه بوداق، را از فرمانروایی برکنار کرد و خود بر جای او نشست. در ۸۹۰ تا ۸۹۶ق، که میان عثمانی‌ها و ممالیک مصر کشاکش رخ می‌داد، علاءالدوله به ممالیک گرایش یافت. عثمانی‌ها کوشیدند تا او را از فرمانروایی بردارند و برادرش، شاه بوداق، را به جای او بنشانند، اما توفیقی نیافتند. در ۲۰ سال بعد علاءالدوله با عثمانی‌ها در صلح به‌سر برد. در ۹۱۳ق، با شاه اسماعیل اول صفوی درگیر شد. در ۹۲۰ق که سلیم اول به جنگ شاه اسماعیل اول صفوی می‌رفت از علاءالدوله خواست که به وی بپیوندد، اما او پیری را بهانه کرد و از پیوستن به نیروی عثمانی پوزش خواست و حتی سپاهیان او عقبۀ نیروهای عثمانی را غارت کردند. سلیم در بازگشت از جنگ چالدران به جنگ علاءالدوله رفت. در این جنگ، علاءالدوله با چهار تن از پسران، و شمار فراوانی از امرا و خویشانش کشته شدند و برادرش عبدالرزاق و پسران او به اسارت درآمدند (۲ ربیع‌‌الاخر ۹۲۱). سلیم سرهای علاءالدوله و پسرانش را برای قانصوه غوری، از ممالیک برجی مصر، فرستاد و امارت امیرنشین ذوالقدر را به علی بیگ بن شاهسوار داد.