ذوقافیتین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ذوقافیَتَین

(در لغت به‌معنی دو قافیه‌دار) در اصطلاح بدیع، آوردن شعری که دو مصراع بیت، هر یک دارای دو قافیه باشند: خداوندا، در توفیق بگشای/نظامی را رهِ تحقیق بنمای (نظامی) گاه نیز، گوینده سه قافیه در پایان مصراع‌ها آورده است: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم/و آن‌گاه همی به برگ خوانَد کارم/اشکی که همه تگرگ بارد رانم/عمری که همی مرگ مانَد دارم (مسعود سعد سلمان)