استیونسون، رابرت (۱۸۰۳ـ۱۸۵۹)
| رابرت استیونسون Robert Stephenson | |
|---|---|
| زادروز |
نیوکاسل ـ آپان ـ تاین ۱۸۰۳م |
| درگذشت | ۱۸۵۹م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس عمران |
| گروه مقاله | فناوری و صنایع |
| خویشاوندان سرشناس | جورج استیونسون (پدر) |
اِستیوِنْسون، رابِرت (۱۸۰۳ـ۱۸۵۹)(Stephenson, Robert)
مهندس عمران، اهل انگلستان. مجری پل‌های راه‌آهن بود. ازجمله پل پایه بلند[۱] را در نیوکاسل ـ آپان ـ تاین[۲]، و پل‌های لوله‌ای[۳] مِنای[۴] و کانوِی[۵] را در ویلز[۶] اجرا کرد. لکوموتیو بخار کارآمد راکت به راهنمایی و تحت مدیریت او در ۱۸۲۹ ساخته شد. این امر سرآغاز پیشرفت‌های بعدی در این زمینه بود. رابرت پسر جورج استیونسون[۷] بود و در نزدیکی نیوکاسل ـ آپان ـ تاین زاده شد. در ۱۸۲۱، کارش را در مقام دستیاری پدرش در زمینۀ مساحی و نقشه‌برداری راه‌آهن دارلینگتون[۸] و استاکتون[۹] آغاز کرد. بعدها مدیر کارخانۀ لکوموتیوسازی پدرش شد که در نیوکاسل[۱۰] تأسیس شده بود. در زمان مدیریتش، سه سال برای نظارت بر عملکرد معدن کاری طلا و نقره در کلمبیا به مرخصی رفت. در ۱۸۳۳، مهندس پروژۀ ساخت راه‌آهن بین بیرمنگام و لندن شد. ساخت این خط آهن در ۱۸۳۸ تکمیل شد و استیونسون از آن پس تا پایان عمر به فعالیت در زمینۀ راه‌آهن پرداخت. در ۱۸۴۴، عملیات ساخت خط راه‌آهن از چستر[۱۱] تا هالی‌هد[۱۲] تحت نظارت عالیۀ استیونسون آغاز شد. ساخت پل این خط آهن در تنگۀ مِنای[۱۳] آن‌قدر موفقیت‌آمیز بود که از آن پس او از طرح این پل برای ساخت و طراحی پل‌های مشابه استفاده کرد. در این پل همۀ قطعات راه‌آهن به‌صورت لوله‌های آهنی موازی بسته می‌شدند. نخستین پل مشابه از این نوع پل ویکتوریا[۱۴] بر روی رودخانۀ لورنس قدیس[۱۵] در مونترال کانادا بود که از ۱۸۵۴ تا ۱۸۵۹ ساخته شد و مدت‌ها طویل‌ترین پل جهان بود.