ویلز
وِیلْز (Wales)
(به زبان ویلزی[۱] کومِری (کامری)[۲]) بخشی از ممالک متحد بریتانیا[۳]، در غرب بین دریای مانش[۴] و دریای ایرلند[۵]، با ۲,۷۸۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۹۰۶,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز آن کاردیف[۶] است و سایر شهرهای اصلی‌اش عبارت‌اند از سوانسی[۷]، رکسم[۸]، نیوپورت[۹] و کارماردِن[۱۰]. ازجمله عارضه‌های طبیعی ویلزاست: کوه‌های اسنودونیا[۱۱] (اسنودون[۱۲]، با ۱,۰۸۵ متر ارتفاع) بلندترین نقطه در انگلستان و ویلز؛ کوه‌های بلک[۱۳]؛ برِکون بیِکنز[۱۴]؛ رشته‌کوه جنگل سیاه[۱۵]؛ و رودهای سِوِرن[۱۶]، وای[۱۷]، آسک[۱۸] و دی[۱۹]. ویلز پالایشگاه‌های نفت و معادن روباز زغال‌سنگ دارد، امّا از اهمیت صنایع سنتی آن کاسته شده است و آخرین معدن عمیق زغال‌سنگ در ۱۹۹۶ در شمال ویلز بسته شد. سرمایه‌گذاری‌های وسیعی در فناوری مدرن و پیشرفته صورت گرفته است و ویلز بیشترین تعداد کارخانه با مالکیت ژاپنی در ممالک متحد بریتانیا را دارد. ویلز از نظر تعداد گوسفند و صنعت لبنیات‌سازی نیز مقام اول را در جهان دارد. گردشگری نیز در آن با اهمیت است. ۱۹ درصد از جمعیت آن به زبان وِیلزی صحبت می‌کنند. مذهب اکثر مردم پروتستان[۲۰] است و اقلیتی نیز کاتولیک رومی‌اند. مجلس ملی ویلز[۲۱] در ۱۹۹۸ تأسیس شد.