بریتانیای کبیر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بریتانیایِ کَبیر (Great Britain)

نام رسمی انگلستان، اسکاتلند، و ویلز[۱] و جزایر پیرامون آن، به‌استثنای جزایر چنل[۲] و جزیرۀ مَن (آیل آو مَن)[۳]، از ۱۶۰۳، که کشورهای سلطنتی انگلستان و اسکاتلند در زمان جیمز اول انگلستان (جیمز ششم اسکاتلند) متحد شدند. بریتانیای کبیر با ایرلند شمالی، ممالک متحدۀ بریتانیا[۴] را تشکیل می‌دهد.

 


  1. Wales
  2. Channel Islands
  3. Isle of Man
  4. United Kingdom