رحل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رَحْل

(در لغت به معنای ظرف، انبان، خورجین، کوچ‌کردن و پالان شتر) در قرآن، سه بار به معنای باردان به‌صورت مفرد و جمع در آیات ۶۲، ۷۰ و ۷۵ سورۀ یوسف آمده است. رحل پایه‌ای چوبی از دو تختۀ متقاطع است که به‌صورت لولا باز و بسته می‌شود و کتاب و به‌ویژه قرآن را در موقع تلاوت روی آن می‌گذارند. استفاده از رحل احترام‌گزاردن به ساحت قرآن است. احتمالاً از صدر اسلام از رحل یا چیزی شبیه رحل‌های امروزی برای تلاوت قرآن استفاده می‌شده است.