ردموند، جان (۱۸۵۶ـ۱۹۱۸)
رِدْمونْد، جان (۱۸۵۶ـ۱۹۱۸)(Redmond, John)
سیاستمدار ملی‌گرای ایرلندی، رهبر حزب پارلمانی ایرلند[۱] (۱۹۰۰ـ۱۹۱۸). پس از زندانی‌شدن چارلز استوارت پارنل[۲] در ۱۸۸۱ به حزبش تجدید سازمان داد و در ۱۹۱۴ تا مرز کسب خودمختاری برای کل ایرلند پیش رفت. اما فشار ناشی از جنگ جهانی اول، سرسختی وحدت‌طلبان، و عواقب روز قیام مسیح[۳] (۱۹۱۶) ضربات شدیدی به فعالیت‌های حرفه‌ای و حزب او در پارلمان زد. به‌زودی خود را به‌عنوان سخنوری قهار و حامی وفادار پارنل، رهبر وقت حزب، شناساند. در ۱۸۸۵ از حوزۀ وکسفورد شمالی و در ۱۸۹۱ از حوزۀ واترفورد[۴] نماینده شد. پس از مرگ پارنل در ۱۸۹۱، ردموند رهبری جناح اقلیت هواداران او را، که از حزب منشعب شده بودند، به‌دست گرفت تا ۱۹۰۰ که حزب مجدداً به رهبری خود او متحد شد.