رسایل مشروطیت
رَسائِلِ مشروطیّت
مجموعۀ هجده رساله و لایحه، کتابی به فارسی، در سیاست و کلام سیاسی شیعه در عهد مشروطیت. نویسندگان رسالات با دلایل و براهین عقلی و نقلی درصدد اثبات سازگاری و یا ناسازگاری نظام مشروطه با اسلام برآمده‌اند. رساله‌ها از این قرارند: ۱. کشف‌المراد، از محمد حسین بن علی اکبر تبریزی؛ ۲. حرمت مشروطه از شیخ فضل‌الله نوری؛ ۳. تذکرةالغافل؛ ۴. دلائل براهین الفرقان از شیخ ابوالحسن نجفی مرندی؛ ۵. مقالۀ سؤال و جواب در فواید مجلس از حاج سید نصرالله اخوی؛ ۶. احیاء الملة از فاضل هروی؛ ۷. بیان معنی سلطنت مشروطه از عمادالعلما خلخالی؛ ۸. سؤال‌هایی دائر به مشروطیت؛ ۹. کلمۀ حق؛ ۱۰. قانون مشروطۀ مشروعه، از سیدعبدالحسین لاری؛ ۱۱. رسالۀ قانون در اتحاد دولت و ملت، از سیدعبدالحسین لاری؛ ۱۲. مکالمات مقیم و مسافر، از حاج آقا نورالله اصفهانی؛ ۱۳. مراد از سلطنت مشروطه از شیخ محمد اسماعیل محلاتی غروی؛ ۱۴. مراد از مشروطیت در سایر ممالک از شیخ عبدالله مازندرانی و محمد کاظم خراسانی؛ ۱۵. الئلالی المربوطه از شیخ محمداسماعیل محلاتی غروی؛ ۱۶. رسالۀ اِنصافیه از ملا عبدالرسول کاشانی؛ ۱۷. کلمۀ جامعۀ شمس کاشمری از فاضل خراسانی ترشیزی؛ ۱۸. رسالۀ توضیح مرام، از شیخ رضا دهخوارقانی. رسائل مشروطیت به کوشش غلام‌حسین زرگری‌نژاد به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۷۴ش).