رشن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رَشْن‌

ایزد‌ داد‌ در آیین‌ زَردُشتی. در اَوِستا، رَشْنو است، به‌معنی‌ پرهیزگاری؛ او‌ پس‌ از ایزدان‌ مهر و سروش،‌ سومین‌ داورِ روز واپسین‌ است‌ که‌ پس‌ از گذشتن‌ روان‌ از پل‌ چینْوَد، با ترازوی‌ خود کردارهای‌ خوب‌ و بد را می‌سنجد. چون‌ راستی‌ صفت‌ ویژۀ‌ این‌ ایزد است‌، معمولاً او را ایزد راست‌ می‌خوانند. در میدان رزم، راست‌کرداران را پیروزی می‌بخشد و دشمن راهزنان و بدکرداران است. نیز در تقویم اوستایی نام روز هجدهم از هر ماه است.