رضازاده، حسین (اردبیل ۱۳۵۷ش)

وزنه‌بردار ایرانی. از نوجوانی زیر نظر یعقوب اولاد وطن در زادگاهش تمرین کرد و در ۱۳۷۲ عضو تیم ملی نوجوانان ایران شد، در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در چین (۱۹۹۵) مدال برنز و در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در چین (۱۹۹۸) مدال طلا گرفت. در همین سال قهرمان بزرگسالان آسیا در تایلند (۱۹۹۸) شد. او همچنین برندۀ مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان در آتن (۱۹۹۹)، مدال طلای بازی‌های آسیایی بوسان (۲۰۰۲)، مدال طلای مسابقات جهانی ورشو (۲۰۰۲) و ونکوور کانادا (۲۰۰۳) است. سپس با شکستن رکورد المپیک و جهان در المپیک سیدنی (۲۰۰۰) و المپیک آتن (۲۰۰۴) با رکورد ۴۷۵ کیلوگرم قوی‌ترین و بهترین وزنه‌بردار جهان نامیده شد. او در مسابقات قهرمانی جهان (۲۰۰۶) و بازی‌های آسیایی دوحه (۲۰۰۶) نیز برندۀ مدال طلا شد. در ۱۳۸۲ با رأی کارشناسان ورزش ایران به‌عنوان «قهرمانِ قهرمانان» ایران و در ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ به‌عنوان «پهلوانِ پهلوانان» ایران انتخاب شد. وی در ۱۳۸۷ به سبب مصدومیت از حضور در صحنه مسابقات وزنه‌برداری کناره گرفت و به سِمت سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری انتخاب شد.