رضا علیشاه دکنی ( ـ حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رضا علیشاه دَکَنی ( ـ حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق)

رضا علیشاه دکنی
درگذشت حیدرآباد دکن ۱۲۱۵ق
ملیت ایرانی
نام‌های دیگر سید علیرضا دکنی
شغل و تخصص اصلی صوفی
لقب طریقتی رضا علیشاه
گروه مقاله عرفان
خویشاوندان سرشناس شیخ شمس الدین دکنی (پدر)

(یا: سید علی‌رضا دکنی، با لقب طریقتیِ رضا علیشاه) فرزند شیخ شمس‌الدین دکنی معروف به شمس‌مولا، از رجال صوفیه. رضا علیشاه که پس از پدر، به ریاست فرقۀ نعمت‌اللهیه رسید، قطب بیست‌وهشتم این سلسله است. سید علی‌رضا زندگیِ جنجال‌آمیزی داشته است. یک‌سالی پس از آن‌که به قطبیّت رسید، به نوشتۀ نویسندگان شرح حال و تذکره‌های نعمت‌اللهی، بر اثر جذبه‌ای الهی، به حالت سهو فرو رفت. آن‌گاه به‌دست برادرش، میرعلی، که مدّعیِ دیوانگی او بود، از قطبیّت عزل و در خانقاه خود محبوس شد. سید علی‌رضا سرانجام به درخواست فرزندش، میرسید احمد، از نظام علی‌خان، سلطان وقت، و به فرمان او از حبس آزاد شد و باز در منصب خود قرار گرفت. از زندگیِ بسیار مجلل و سلطنت‌گونۀ او نیز سخن‌ها نقل شده است. در حیدرآباد در جوار قبر پدرش بر فراز کوه، مشهور به کوه شاه‌محمود، به‌خاک سپرده شد. پس از او، سید معصوم‌علیشاه به ریاست این فرقه و خلافت او رسید.