رضوانی، محمد (فسا ۱۲۴۰ـ تهران ۱۳۲۴ش)

محمد رضوانی;
زادروز	فسا ۱۲۴۰ش;
درگذشت	تهران ۱۳۲۴ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
شغل و تخصص های دیگر	ادیب
آثار	دیوان اشعار محمد رضوانی (تهران، ۱۳۶۳ق)؛ گل های فصیح الزمان رضوانی (۱۳۶۷ق)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

رضوانی، محمّد (فسا ۱۲۴۰ـ تهران ۱۳۲۴ش)

(ملقّب به فصیح‌الزمان و سلطان‌الواعظین) شاعر، واعظ و ادیب ایرانی. در ۱۶سالگی، برای ادامۀ تحصیل، به اصفهان و قم رفت و به تکمیل علوم عقلی و نقلی پرداخت. در ۳۰سالگی، راهی تهران شد و در سلک وعاظ درآمد. پس از قتل ناصرالدین‌شاه، به تبریز رفت و با مظفرالدین‌شاه رابطه یافت و با او به تهران آمد. ذوق ادبی‌اش در شعر به‌شیوۀ عراقی، به‌ویژه زبان سعدی، بود. از آثار اوست: دیوان اشعار محمد رضوانی (تهران، ۱۳۶۳ق)؛ گل‌های فصیح‌الزمان رضوانی (۱۳۶۷ق).