رقه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رقه Raqqa

(یا: الرقه) شهری با 946,118 نفر جمعیت (1985) در شمال سوریه، در ساحل چپ رود فرات، در محل به هم پیوستن رود فرات و رود بَلیخ. رقه در محل شهر قدیمی یونانی نیسفوریوم و کالینیکوس روم قرار دارد. سلوکوس دوم، معروف به سلوکوس کالینیکوس، آن را در 244 یا 242پ‌م بنا کرد. در 542م خسرو اول ساسانی آن را فتح کرد. در 18 یا 19ق به تصرف مسلمانان درآمد. در جنگ صفین حضرت علی (ع) در این‌جا از فرات گذشت. در زمان هارون‌الرشید، دوباره مورد توجه قرار گرفت و اقامت‌گاه‌های متعددی در آن ساخته شد و مرکز فرماندهی نظامی علیه امپراتوری روم بود. برای مدتی کوتاه شهر الرشید هم خوانده شد. بتانی، منجم مسلمان، بیشتر رصدهای نجومی خود را در قرن 3ـ4ق در این شهر انجام داده است. حملۀ مغول در قرن 13م بیشتر شهر را خراب کرد و تدریجاً شهر از اهمیت افتاد و شهر الرفیقه جای آن را گرفت. در سال 1968 این شهر دوباره بازسازی شد و اهمیت خود را بازیافت. شهر موزۀ کوچکی دارد که آثاری که در حفاری‌ها کشف شده، در آن نگهداری می‌شود.